Fluiter
Phylloscopus sibilatrix
Wood Warbler
In twee opeenvolgende jaren (2020, 2021) maakte ik meerdere uren observaties en fotoshoots van de fluiter. In 2020 eind april begin mei was zijn karakteristieke roep en zang te horen pal op de grens van de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) en het Landgoed 'Huis te Vogelenzang'. In dit eeuwen oude hoogopgaande beukenbos baltste man fluiter naar hartelust zingend van laag naar zeer hoog tussen de massieve stammen en onder het dichte maar nog lichte voorjaar's groene bladerdak. In 2021 viel zijn voorkeur op het middelhoge lommerrijke bos van eik, esdoorn en linde van 't 'Panneland' (genoemd naar een in 1948 afgebroken duinboerderij). Pal langs het hoofdpad dat in dit 'Corona' jaar extra druk bewandeld wordt. Door velen waargenomen en vooral gehoord, baltst en zingt man fluiter ook hier onverstoord uren lang. Deze Tails & Tails verhaalt en toont de fluiter's kleurrijke en bovenal welluidende verschijning.
In two successive years (2020,2021), I made several hours photoshoots of the Wood Warbler. In April 2020 its typical calling and singing sounded in the dense woods along the border between the Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) and the estate 'Huis te Vogelenzang'. In this centuries old forest dominated by tall beech trees, the Wood Warbler sings high and low below the lush spring green leaf canopy and the massive tall trunks.
In 2021 it chose a different stand of wood nearby. A middle tall stand of oak, maple and linden at the site called 't Panneland' (after a farm house demolished in 1948). Just beside a main access footpath into the dunes, which sees a larger than ever number of recreation walkers in this second Covid-19 year. So being observed and listen to by many, this Wood Warbler sings here unperturbed for hours. This Tails & Tales features this Wood Warbler's colourful and above all melodious presence.
Profiel
De fluiter behoort tot het geslacht 'Phylloscopus'. 'Boszangers' genaamd in 't Nederlands. Wereldwijd telt dit geslacht maar liefst tachtig soorten (bron: Wikipedia). Een twintigtal daarvan zijn te vinden in de Vogelgids(en) van Europa. Meest bekend (zeer algemeen) in onze NL-avifauna zijn de Tjiftjaf en de Fitis.
De broedpopulaties van deze twee zijn imposant groot. Enkele honderd duizenden paren en de Tjiftjaf spant de kroon (350-550 K paren; info Sovon). Voor de Fluiter liggen de paar aantallen een factor 100-200 ! lager (1800-3000). Nederland ligt aan de uiterste West rand van het fluiter broedareaal. Dat heeft zijn zwaartepunt in de bosrijke gebieden ten Zuiden en Oosten van de Botnische golf. De Fluiter is een 'Boszanger' bij uitstek, want 't bos is zijn domein. Terwijl je de Fitis en Tjiftjaf meer als typische 'struikrover(tjes)' zou kunnen betitelen. Dus wie de Fluiter zoekt gaat het (groene) bos in. Bij voorkeur (hoog) opgaand loofbos, met een dekkend bladerdak en weinig of geen onderbegroeiing. In de kustduinen is dat vooral de bosstrook van de binnenduin rand.
En zoals de naam al weergeeft, de Fluiter vind je makkelijker met de oren dan met de ogen. Zijn zang en roep zijn krachtig en zeer karakteristiek. Het meest opvallend is z'n pulserende rateltje. Dat wordt wel vergeleken met dat alom bekende geluid van een tollend muntje op een bord, dat wiebelend langzaam stil valt. En dat in de Vogelgids (van Europa, ANWB) zo mooi staat beschreven als ....... zip...zip..zip..zip.zip.zip-zip-zip-zipzipzipzvuurrruurrrrrr ! Bepaald geen nachtegaal, maar niet minder boeiend en om steeds weer van te genieten.
Profile
The Wood Warbler belongs to the genus 'Phylloscopus'. 'Boszangers' they are called in Dutch. Worldwide this genus counts the impressive number of eighty species (source Wikipedia). Twenty of these feature in the Bird guide(s) of Europe. Best known (very common) in the Dutch avifauna are the Common Chiffchaff and the Willow Warbler. The breeding populations of these two are very large. Several hundreds thousands of pairs with the Chiffchaff firmly in the lead (350-500 K pairs; info Sovon). Pair numbers for the uncommon Wood Warbler are lower by a factor of 100-200 ! (1800-3000).
The Netherlands lie at the far Western border of the Wood Warbler's breeding range. It has its centre of gravity in the well forested areas to the East of the Botnic Gulf.
Its name Wood Warbler leaves little to guess, woods are its domain. While the Willow Warbler and the Common Chiffchaff have theirs primarily in open thrub-dominated domains. So in searching for the Wood Warbler one heads for the green forest. Selectively for tall deciduous forest with a lush full cover leaves canopy and only sparse undergrowth. In the dune belt on the West coast, such wooded habitat covers a narrow lee side inner edge of the belt. And as its Dutch name ( trsl: 'whistler') gives away, ears rather than eyes tend to catch the Wood Warbler presence first. Its calling and singing are conspicuous and characteristic. Most ear-catching is its pulsating thriller. One that is compared with the familiar sound of a spinning coin on a plate, whobbling slowly to its flattened rest. And one that the Bird Guide of Europe (ANWB) describes so pointedly as ....... zip...zip..zip..zip.zip.zip-zip-zip-zipzipzipzvuurrruurrrrrr !
Not quite a nightingale but no less fascinating and one to keep enjoying listing to.
Gevierde (fliere)fluiter
Fluiters worden zoals gezegd meer gehoord dan gezien. Dus hun waarnemingen (b.v. op 'www.Waarneming.nl') zijn meestal bescheiden in aantal. Beperkt tot waarnemingen door de meer ervaren 'frequent flyer' vogelaars, die 't fluiter 'fluitje' kennen.
En over kennen gesproken ..... In het blad Limosa (2016, jaargang 89-1: p.2-11) staat een interessant artikel (door Bijlsma, R.G.) over de fluiter zang, en hoe deze verschilt/verandert, afhankelijk van of de vogel al dan niet gepaard/broedend is.
De fluiter die dit jaar (2021) zijn serenade ten gehore brengt in 't Panneland van de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) is een gevierde uitzondering. Eén met ongewoon veel waarnemingen. Deze zingt en baltst pal langs het hoofd wandelpad, op maar enkele honderden meters van de Panneland Boshut parkeerplaats. Hij trekt met zijn gefluit en geratel de aandacht van een gestage stroom passanten. Een stroom die in de 'Corona tijd' is aangezwollen tot een vloed van 'natuur recreanten'. Veel belangstelling dus voor deze fiere fluiter, met dus ook extra veel waarnemingen op 'Waarneming.nl'.
Op 31 mei maakte ik een 2-3 uur durende fotoserie van deze fluiter. Die liet zich een paar uur lang van z'n beste zang&balts kant zien, gevangen in de volgende serie geselecteerde fotos.
'Celebrity' Wood Warbler
As already mentioned, Wood Warblers are more readily heard than seen. So the numbers of sightings reported on the platform 'www.Waarneming.nl' tend to be small. Limited to sightings by the more experienced 'frequent-flying' birders that know its call and song.
And talking knowledge .... The journal Limosa (2016, jaargang 89-1: p.2-11) includes an interesting article (by Bijsma, R.G.) about the Wood Warbler's singing and calling, and how these differ/change, depending on wheather or not the male is paired/nesting.
The Wood Warbler that this year's spring sounds its serenade at 't Panneland in the 'Amsterdamse Waterleidingduinen' (AWD) is a much cherished exception. One with unusually many recorded sightings. It sings and courts right on the side of the main access foot path into the dunes, at only several hundreds of metres distance from the 'Panneland' parking lot.
Its calling and singing are noted by a steady stream of passers by. A stream that in this second 'Covid-19 year' has swollen into a flood of green outdoors wanderers. A sort of celebrity Wood Warbler so to speak, enjoying many sightings recorded on 'www.Waarneming.nl'. On May 31st, I made a 2-3 hours photoshoot of this Wood Warbler. It performed willingly at its very best, captured in the following selected few photos.
Zon en schaduw
Deze laatste dag van mei staat halverwege de middag de zon hoog aan een strak blauwe wolkenloze hemel. Het zonlicht is intens fel en zet 't duin buiten het bos in een bijna verblindend licht. Onder het dichte bladerdak priemen stralen zonlicht door de schaduw. Blad, bomen en bodem baden in een groene gloed.
De fluiter vliegt over een korte afstand van slechts enkele meters heen en weer van zangpost naar zangpost. Vaak weer landend precies waar hij even tevoren zat. Zo poseert hij welwillend gunstig voor mijn camera op statief (lens 500 mm + 1.4x converter). Belichting is een uitdaging terwijl de fluiter beweegt door licht en schaduw. Takken en blad, licht bewegend in de zwakke wind, laten schaduw en licht dansen, als een constant veranderend gevlekt mozaiek van contrasten in mijn zoekerbeeld.
De twee fotos onder geven mooi weer hoe de contrasten van licht en schaduw de fluiter en de omgeving zo verschillend uitlichten.
Sun and Shadow
On this last day of May, the mid afternoon sun blazes down from a cloudless blue sky. The bright sunlight illuminates the open dunes outside the forest with blinding intensity. Under the trees canopy, multiple beams of sunlight cut through the shadows. Leaves, tree trunks and the forest floor are bathing in a green glow, peppered with 'sun spots'.
The Wood Warbler flies short stretches between a couple of singing posts. Landing time and time again at the very same spots where it sat only moments earlier. It willingly posed this way very favourably for my camera on tripod (lens 500 mm + 1.4x converter). Getting the right light settings is challenging with the Wood Warbler moving through the shadows and multiple sunlight bright spots. Branches and leaves, moving gently in the low wind, make the shadows and lights dance, filling my camera viewfinder with a continually changing mozaic of contrasts. The two photos below illustrate nicely how these contrasts of light and shadow change the appearances of the Wood Warbler.