Havik

Accipiter gentilis

Northern Goshawk

Haviken in de AWD
Observaties en fotografie


Haviken observeer en fotografeer ik in de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) al ruim 10+ jaar.

Het is boeiend om ze te zien jagen in het veld. Meestal is dat kort en van enige afstand, maar daarom niet minder opwindend. Het is maar heel zelden dat je het geluk hebt een havik een prooi te zien slaan. Of er één op de grond een prooi  te zien plukken. In al die jaren had ik dat geluk toch een aantal keren. De prooien waren daarbij verscheiden; houtduiven, konijnen, eenden, meerkoeten, zwarte kraaien, en een kauwtje.

Ook is elk broedseizoen weer fascinerend.  De baltsvluchten van een paar. De broedende vrouw op het nest. En tenslotte om te zien hoe havik donsjongen, gevoerd door zorgzame ouders,  in verbazend  tempo in vijf weken uitgroeien tot imposante juvenielen. Die slaan dan rond eind juni hun vleugels uit, en verlaten  het nest als z.g.n. 'takkelingen'.

Observeren en fotograferen van haviken vergt voorzichtigheid en geduld. Het zijn schuwe vogels en zijn dus ook gevoelig voor (broed)verstoring. Mijn observaties en fotografie verricht ik daarom met groots mogelijke zorg om verstoring te vermijden.  Alle onderstaande observaties en fotos zijn gemaakt van respectabele afstand (minimaal 20-25 m), en merendeels onder gronddekking van camouflage net.

Northern Goshawks in the AWD
Observations and photography


Already for over ten years, I spend considerable time observing and photographing goshawks in the Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD).

It is fascinating to see them hunt in the field. Usually such sightings are brief and at a distance, but exciting nonetheless. It is a rare occasion having the luck to see a goshawk catch its prey. Or seeing one plucking a prey on the ground. I had that 'luck' already quite a few times. The prey were varied; common wood pigeons, rabbits, mallards, eurasian coots, black crow, and a jackdaw.

Also each breeding season is a fascinating time. Seeing the pair in its courtship flight. And the female breeding on the nest. And last but not least seeing how goshawk down young, fed by their caring parents, grow into imposing juveniles in just about five weeks. They tend to spread their wings and leave the nest around the end of June, becoming socalled 'branchers'.

Observing and photographing goshawks requires a lot of caution and patience. They are very shy birds and therefore also sensitive to disturbance of breeding. I practice my observations and photography therefore with utmost care to avoid disturbance. All photos below were taken from respectable distances (mimimum 20-25 m), and almost all also under groundcover of camouflage netting.

'Oog-in-oog' met een havik (Accipiter gentilis).  Imposant en adembenemend mooi, dat is het steeds opnieuw. Die indringend priemende ogen 'nagelen' je aan de grond, in stille fascinatie en diepe bewondering.

'Eye-to eye'with a Northern Goshawk (Accipiter gentilis). Imposing and breathtakingly beautiful it is , time and time again. These beaming eyes 'nail' you to the ground, in silent fascination and deep awe.

Juveniel ('Takkeling')/Juvenile ('Brancher')
Plaats/Site: Amsterdamse Waterleidingduinen

Datum/Date: 6 July, 2017

Profiel


Voordat wij de focus richten op het havik paar en hun jongen, is het de moeite waard om eerst in het kort aan te geven wat er bekend is over het voorkomen van de havik in de AWD. Dat is namelijk opmerkelijk veel, vooral dankzij het systematisch werk en onderzoek door het Vogelringstation AWDuinen (VRS AWDuinen).

De jaarlijkse broedpopulaties van roofvogels en uilen in de AWD worden al decennia lang (sinds 1961) geïnventariseerd. In de afgelopen paar decennia door leden van het VRS AWDuinen (Dhr. Fred en Henkjan Koning). De gegevens  worden sinds 2001 gepubliceerd in de jaarverslagen van de VRS AWDuinen, als een vaste bijdrage getiteld 'Roofvogelstand in de Amsterdamse Waterleidingduinen'.

Aan de ontwikkeling van het havik bestand in de AWD is, in het jaarverslag 2007, door hen ook een apart artikel gewijd 'De havik in de Amsterdamse Waterleidingduinen'.

De havik is al enkele tientallen jaren onbetwist AWD's 'alpha' roofvogel. Aan het begin van de negentiger jaren breidde de havik zijn voorkomen als standvogel in Nederland uit naar het Westen, tot in de duinstreek aan de kust. Dat hing samen met het herstel van de Nederlandse (en Europese) populatie, van de dramatische ineenstorting in de decennia daarvoor, door vergiftiging op grote schaal door toepassing van pesticiden in de landbouw. En ook het uitgroeien van bosbestanden in het middenduin en binnenduin, verschafte de havik een geleidelijk betere en ruimere broed gelegenheid (preferent in naaldhout).

Uit de door VRS AWDuinen gepubliceerde gegevens blijkt, dat in de afgelopen twintig jaar het aantal havik paar territoria in de AWD opvallend stabiel lag op rond de elf. Met in de laatste paar jaar een lichte afname tot rond de acht. De aantallen uitgevlogen jongen, door VRS AWDuinen op het nest geringd, varieerden aanzienlijk meer, van een maximum van vierentwintig tot een minimum van slechts acht, met een gemiddelde van vijftien. Het legsel van de havik in de AWD telt volgens deze gegevens gemiddeld 3,2 eieren (o.b.v. 111 nesten), en maximaal vier eieren.

Het zeer stabiele aantal territoria (11) wijst erop dat dit waarschijnlijk de maximale territoria dichtheid is die het 3400 ha grote AWD gebied past. De broeddichtheid ligt daarmee op 32 paren per 100 km2. Die ligt nog hoger (48) als wordt meegerekend, dat het meest westelijke (boomloze) deel van de AWD (buitenduin, zeereep) geen nestgelegenheid biedt. Daarin wordt overigens door de havik wel intensief gejaagd op konijnen, trekvogels, en vooral ook op watervogels in het infiltratiegebied. Daarmee ligt de AWD broeddichtheid dus (net) in de hoogste categorie (11-20 paren per atlasblok van 25 km2), volgens de gegevens van de Vogelatlas van Nederland (Sovon, 2018).

Zo biedt het AWD gebied dus een gunstige combinatie van nestgelegenheid en voedselaanbod. Wat betreft het laatste, wordt de sterke afname van het konijnenbestand in de duinstreek in de AWD gecompenseerd door het ruime aanbod aan watervogels gebonden aan de talrijke kanalen.  Voor de  'AWD havik' zijn naast het konijn, meerkoeten en eenden een veel geslagen prooi. Daarover nog meer in het volgende.

Profile


Before we focus our attention on that particular pair of goshawks and their young, it is worthwhile touching on what is known about the presence of goshawks in the 'AWD'. For a good reason because a lot is known, thanks to in particular the systematic work and research by the bird ringing station VRS AWDuinen (VRS AWDuinen).

Annual inventories of the breeding populations of birds of prey (raptors and owls) in the AWD are made already for six decades. In the recent past decades by staff of the ringing station (Messrs. Fred and Henkjan Koning). From 2001, the data are published in the VRS AWDuinen annual reports, as a fixed contribution entitled 'Roofvogelstand in de Amsterdamse Waterleidingduinen'.

They also published in the annual report (2007) an article on the historic development of the local goshawk population 'De havik in de Amsterdamse Waterleidingduinen'.

For already tens of years, the goshawk can be considered the AWD's undisputed 'alpha' bird of prey. At the start of the nineties, the goshawk extended its breeding range westwards as far as the dune belt along the coast. That expansion was driven by the gradual recovery of the European population after its devastating collaps in the preceeding decades, due to large scale use of toxic pesticides in farming. Also supporting the expansion was the maturing of forest in the mid and inner dune zones, providing the goshawk more suitable nesting sites (in pine trees, by preference).

The data published by the VRS AWDuinen indicate that over the past twenty years the number of goshawk breeding territories in the AWD was remarkably stable at around eleven. Having diminished slightly only in the last couple of years to around eight. The number of young fledged and ringed on the nest by the VRS AWDuinen, varied considerably from a maximum of twenty four to a minimum of eight, with an average of fifteen. According to the same data, the size of a goshawk clutch runs an average of 3,2 eggs (based on 111 nests), with a maximum of four eggs.

The very stable number of territories (11) indicates that this probably is the maximum density of territories that the AWD surface area of 3400 can accomodate. That breeding density is 32 pairs per 100 km2. That number is even higher (48), when one accounts for the absence of nesting habitat in the westernmost (treeless) part of the AWD (outer dunes and coastal zone). In that part one can commonly encounter the goshawk though, hunting for rabbits, migratory birds, and in particular the numerous water birds in the socalled infiltration areas. That higher breeding density number falls just within the highest category for the country as a whole (11-20 pairs per 'atlas block' measuring 25 km2). Source: 'Vogelatlas van Nederland (Sovon, 2018).

The AWD thus offers the goshawks favourable nesting and feeding conditions. The sharp decline of rabit populations in the dunes over the past decades, is compensated by the ubiquitous presence of water birds found along the numerous infiltration canals. The goshawks most common preys are rabbits, Eurasian coots and ducks. More on that below.

Vast havik territorium


Deze Tail & Tale verhaalt over een havik  territorium dat, op basis van mijn observaties over de afgelopen 10+ jaar, nagenoeg continue jaarlijks is bezet. Een nest vond ik daar al in 2009, en sindsdien is dit het meest vaste havik territorium in de AWD dat ik ken. In die jaren is het nest wel een keer verplaatst, nadat het oorspronkelijke nest beschadigd was geraakt en definitief verlaten werd.

De afgelopen drie broedseizoenen (2018-2020) hebben de haviken steeds hetzelfde nest gebruikt. En het zijn dit nest en deze haviken, waarover deze Tail & Tale in het volgende uitgebreid verhaalt.

Steady goshawk territory


This Tail & Tale features a goshawk territory that, based on my observations over the past 10+ years, was occupied almost continually. I discovered a nest there for the first time in 2009. Since, it is the most stable ('steady') goshawk territory in the AWD that I know. The nest was built up in another location once, when the original nest got damaged and was abandoned.

In the past three breeding seasons (2018-2020), the goshawks have been using the same nest. It is this nest and their three successive occupant goshawk families that this Tail & Tale features.

Eerste fotoshoot in dit vaste havik nestterritorium. Eén van de twee nestjongen

First photoshoot in this common goshawk steady nesting territory. One of the two young on the nest.

Datum/Date: 25 juni, 2009

Haviknest op 10 meter hoogte in Oostenrijkse den
Nest of Northern Goshawk at 10 metres height in Austrian pine.

Foto vanaf gronddekking positie. Nestafstand: 20-25 meter
Photo from groundcover position. Distance to nest:  20-25 metres

Datum/Date: 10 December, 2020

Broedseizoen 2018, ......geslaagd met drie jongen


Een geslaagd broedseizoen waarin de haviken ongestoord drie jongen groot brachten. Mijn fotograferen beperkte zich tot enkele korte bezoeken, en ook enkel tot de jongen. De oudervogels bleven toen buiten beeld, op jacht naar prooi.

Breeding season 2018,.... succesful with three young fledged


A succesful breeding season in which the goshawks raised undisturbed three young. My photography was restricted to a few short visits and features the young only. The adults were out of sight and focus, being out hunting for prey.

Drie havik donsjongen poseren mooi voor een 'groepsfoto' in foto-gunstig licht.

Three goshawk downy young pose nicely for a 'group photo' under photo-favourable light conditions.

Datum/Date: 6 juni, 2018

In maar 5-6 weken tijd zijn alle drie de jongen uitgegroeid tot 'full-sized' nestvlieders en zijn klaar om het nest te verlaten.

In just 5-6 weeks, all three young have grown into full-sized fledglings ready to leave the nest.

Datum/Date: June 27, 2018

'Alpha' roofvogel, en toch,  ......bedreigd !


Het lijkt voor de hand liggend dat de havik, als alpha roofvogel, niets te duchten heeft van enige andere (roof)vogel. Dat is inderdaad bijna het geval, op één opmerkelijke uitzondering na. De nijlgans (Alopochen aegyptiacus). De dreiging voor de havik ligt in nest concurrentie. De nijlgans broedt in bomen en bezet daarvoor meest bestaande nesten van voldoende grootte van andere vogels zoals de reiger en zwarte kraai.  Maar in de AWD zijn het vooral de nesten van de grotere roofvogels (havik, buizerd, en wespendief), waarop de nijlgans het heeft gemunt. Dat de nijlganzen daarvoor oude verlaten nesten gebruiken is helaas lang niet altijd het geval. Er wordt ook fel gestreden met de bewoners van bezette nesten, en niet zelden winnen de uiterst felle nijlganzen die strijd.

Dat ook het nest in dit vaste territorium ongewenst nijlgans bezoek kreeg bleek in 2019 ......!

'Alpha' bird of prey, yet, ......threatened !


It seems a foregone conclusion that the goshawk, as the 'alpha' bird of prey, has nothing to fear from any other bird (of prey) in the area. That is true indeed with one particular exception.  The Egyptian goose (Alopochen aegyptiacus). The threat to the goshawk lies in competition for nesting sites. The Egyptian goose nests in trees and often occupies existing nests of suitable size of other birds such as the blue heron and the black crow. In the AWD, nests of the larger birds of prey (goshawk, buzzard, and European honey buzzard) are the goose preferred targets. The geese do use old abandoned nest but don't shy away from fierce battling with these birds of prey to take over their occupied nests. And more often than not the geese are victorious.

In 2019, this steady goshawk territory also got its share of geese nest squatting....!

Broedseizoen 2019, ......Nijlgans zorgen


Op 24 april zag ik bij nadering van de nestlocatie op de grond net buiten het naaldbos een paartje nijlganzen. Op zo'n 100-200m afstand van het haviknest. Ik was opgelucht toen ik even verder door mijn verrekijker het nest in beeld kreeg. Net erbovenuit stak vertrouwd de staart van broedende vrouw havik. Zij is gelukkig thuis en OK!

Om het broeden niet te verstoren, dook ik direct met camera en statief onder een camouflagenet en wachtte af. Hopend dat misschien het mannetje een prooi voor het vrouwtje zou brengen. Dat gebeurde niet maar na enig wachten schudde het vrouwtje haar veren wat op, en stak zij even haar kop op boven de nestrand. Lang genoeg voor een vooraf scherp gestelde foto. Daarmee tevreden vertrok ik, en het was pas 's avonds thuis achter het computerscherm, dat ik in deze foto (onder) een verrassend net zichtbaar detail ontdekte.

Breeding season 2019, .......,  Egyptian goose trouble


On April 24 on my approach to the nest site, I saw a pair of Egyptian geese. At some 100-200m from the goshawk nest. I was relieved when moments later I got sighting of the nest through my binoculars. Just above the rim of the nest I noticed the telltale tail of the breeding female goshawk. She is home and OK!

Avoiding disturbance of her rest and breeding, I straight away slipped under my camouflage cover with camera on tripod. Hoping that I might be lucky to see the male deliver some prey to the female. It was a futile hope in just  a short wait. Only once the female fluffed her feathers and raised her head above the rim of the nest. Just long enough for me to take just one pre-focused shot. Satisfied with the result, I left and went home. And it was only in the evening with the photo on the large computerscreen, that I noticed something odd-looking and just discernable in that frame.

Vrouw havik op het nest. De bovenkant van twee afwijkende grote witte eieren (van een nijlgans), zijn net te onderscheiden achter de nestrand. Zie beschrijving onder.

Female Northern goshawk on the nest. The tops of two large white eggs (of an Egyptian goose) are just discernable behind the edge of the nest in front of her. See story below.

Datum/Date: 24 April, 2019

Iets in deze foto viel mij op als vreemd. Tussen de takken bovenin de nestrand. Dat stukje wit met daarin dat curieuze bruine streepje dat geen takje lijkt. Toen viel plotseling voor mij het kwartje. Herkende die opvallend ronde contour van het wit. Beseffend dat dit onmiskenbaar de ovale ronding van een groot wit ei is. Afwijkend van kleur (helder wit in plaats van blauw wit), en ook beduidend groter dan een havik ei. En ook op zo'n abnormale plaats (hoog tegen de nestrand). Ik besefte nu dat in dat bruine streepje de eischaal beschadigd (uitgebroken) is. En toen pas viel mij ook die tweede ovale contour op ....van nog een tweede ei, achter en links van het voorste ei.

Er leek maar één conclusie mogelijk. Een paartje nijlganzen heeft kans gezien om tijdelijk het nest over te nemen, en daarin meerdere (ten minste twee) eieren te leggen. Vervolgens is zij toch weer door de haviken van het nest verdreven, en is de vrouw havik begonnen (of verder gegaan?) met de leg van eieren. Daarbij heeft vrouw havik deze twee nijlgans eieren uit de nestkuil geduwd tot hoog in de nestrand. En  klaarblijkelijk heeft zij daarbij de schaal van het voorste ei iets beschadigd.

Something odd on the photo caught my eye. Between branches near the front edge of the nest. That bit of white with that small brownish streak that didn't look like a branch. Than suddenly the penny dropped. Recognising that the white patch has that familiar curvature. Realising that this, unmistakingly, is the contour of a large white egg. Off-coloured (pure white), much too big and out of place (against the nest edge). Concluding that this odd-brown streak is a small broken out patch in the egg's scale. And only then did I recognise also that second curvature behind and to the left. A second egg.

There was just one conclusion possible. A pair of Egyptian geese must have taken over the nest temporarily, and the female managed to lay several (at least two) eggs. Then the goshawks must have managed to chase the goose off the nest, and the female goshawk has started (or continued) laying eggs. The female has attempted to remove these two intruder geese eggs out of the nest bowl, and has pushed these up against the rim of the nest. Cracking the front one slightly in the process.

Twee jongen vliegen uit


Dat hun broedseizoen uiteindelijk toch slaagde bleek bij mijn latere observaties op 17 en 24 juni. Er zaten toen twee jongen op het nest.  Met de verrekijker en op één van de fotos was zichtbaar, dat zij inmiddels door de VRS AWDuinen waren geringd.

Two young fledge


Their breeding season had a happy ending afterall, which I was relieved to see during my observations on june 17 and 24. There were two young on the nest. Through my binoculars I saw that they already had their rings applied by the VRS AWDuinen.

Twee jongen op het nest met nog enig rest dons op hun eerste verenkleed.

Two young on the nest with some of the last down remaining on their first plumage.

Datum/Date: 24 June, 2019


Broedseizoen 2020 .....zo boeiend


Het is ironisch genoeg Covid-19, waardoor ik dit broedseizoen veel meer tijd dan anders had voor regelmatige observatie en fotografie. Met een lege reisagenda ditmaal, was de AWD een aangename en zeer welkome Corona-vrije omgeving. Veel drukker was het wel, maar gelukkig alleen op de paden en op ruime afstand van het havik nest.

Breeding season 2020, .....so fascinating


Ironically, it is Covid-19 that gave me this breeding season that much more time for observation and photography than in years before. With an emptied (overseas) travel agenda, the AWD became a safe and welcome Corona-free refuge. Many many more people flocked into the dunes for recreation, but fortunately these swelled crowds ventured along the main paths, and stayed well clear from the nest site.

Ongewenst bezoek (1) ...Boommarter!


Dat de nijlgans niet de enige potentiële bedreiging is voor de haviken bleek bij een eerste controle van het nest op 5 februari. Routinematig keek in met de verrekijker of de havik al wat eerste verse takken aan het nest had toegevoegd. Ik kon mijn ogen nauwelijks geloven, toen ik daarbij plotseling 'oog-in-oog' stond met ........een boommarter. Die staarde mij vanaf de nestrand minuten lang roerloos aan, en verdween daarna over de hoge takken van aangrenzende dennen.

Dat stemde mij bepaald ongerust over een mogelijke herhaling van marterbezoek later in het broedseizoen. Met alle risico van predatie van de havik jongen. Gelukkig is dat tot op heden kennelijk niet gebeurd, want op het nest zitten ook nu weer...... twee jongen.

Unwanted visitor (1) .... European pine marten!


That the Egyptian goose is not the only  potential threat to these goshawks became clear during a first check on February 5.
As a matter of routine, I checked through the binoculars if the goshawk had already added some fresh branches to last year's nest. I could hardly believe what I saw, when I stood there eye-to-eye with a European pine marten. It staired at me motionless from the edge of the nest for several minutes, but then moved away slowly along the high branches of adjacent pine trees.

That worried me, imagening the possibility of a possible repeat visit by the marten later in the breeding season. Posing a high risk of predation for the young goshawks. Fortunately no such repeat visit appears to have happened, as there are two healthy young on the nest.

Ongewenst bezoek (2) ...Nijlgans

Dit jaar zag ik geen nijlganzen in de buurt van de havik nestplaats. Maar bij een korte controle midden April vond ik op de bosbodem op enkele tientallen meters van de nestboom een bijna zeven cm groot wit ei. Onmiskenbaar weer een ei van een nijlgans. Meest aannemelijk heeft een nijlgans ook dit jaar weer kans gezien om een ei in het haviknest te leggen. Deze keer is de havik er blijkbaar wel in geslaagd, om het ei tot over de rand van het nest te duwen. Hoe het ei vervolgens die enkele tientallen meters is verplaatst blijft gissen. Misschien is het door een nieuwsgierig persoon even bekeken, en iets verderop weer achtergelaten. Of misschien door een vos, die vergeefs heeft geprobeerd het ei stuk te bijten ? Of is het toch het werk van een boommarter, waarvan bekend is dat zij eieren uit nesten roven. Waaronder flinke eieren van o.a. kippen en zelfs ......ganzen.

Het deed mij ook weer denken aan een soortgelijke vondst, drie jaar eerder (2017) in de AWD, bij een ander haviknest dat flink beschadigd en verlaten was. Daar lagen toen meerdere nijlgans eieren op de bos bodem, direct onder en niet ver van het nest . Allen op één na gebroken.

Unwanted visitor (2) .... Egyptian goose

This year I didn't see any Egyptian goose in the vicinity of the goshawk nest location. But on a short check visit I found a large (almost seven cms long) white egg on the forest floor at some tens of metres from the nest tree. Unmistakingly again an egg of an Egyptian goose. Most probably also this year the Egyptian goose managed to lay an egg in the goshawk's nest. This time the goshawk apparently was succesful in pushing the egg out all the way over the rim of the nest. How the egg happened to end up these tens of metres farther away remains a guess. Perhaps it was picked up by a passing curious person who dropped it again walking on. Or was it a fox that tried to bite the egg open but failed and left it in the end? Or is this the work of a tree marten, which is known to seize eggs from nests. Including fair-sized eggs of a.o. chickens and even .......geese.

It reminded me of a similar find in the AWD three years earlier (2017), at an other goshawk nest that was abandoned and severely damaged. There I found several Egyptian goose eggs scattered across on the forest floor under and near the nest tree. All broken except for one.

Nijlgans ei gevonden op de bosbodem op enkele tientallen meters van het haviknest

Egg of an Egyptian goose found on the forest floor at some tens of metres from the goshawk's nest

Datum/Date: 14 April, 2020

Broedende vrouw havik zit diep in de nestkom. Alleen haar kop is net zichtbaar achter de nestrand. Met dat typerende geel-oranje oog, dat je roerloos priemend aanstaart. Dat korte kijk moment, meest met verrekijker, dat steeds weer boeit.  Even controleren en dan, .....'oog-in-oog, .....ja, zij is 'thuis'!.

The breeding female Nortern Goshawk sits deeply lowered in the nest bowl. Only the tip of her head is just visible behind the rim of the nest. With that signature yellow-orange eye having that beaming fix on me. That short and ever fascinating moment, checking through binoculars mostly.  Briefly checking and then, .......'eye-to-eye',....yes, she is 'home'!.

Datum/Date: 23 April, 2020

Observeren ......met veel geduld !


Met veel extra 'corona tijd' beschikbaar besloot ik om dit broedseizoen, voor het eerst, langere observaties van meerdere uren te maken. Om ook eindelijk het voeren door de oudervogels goed te kunnen volgen en, met enige hoop op geluk, ook te kunnen fotograferen. Ook nu deed ik dat van de vertrouwde afstand en de gehele tijd onder dekking van camouflage net. Een flinke beproeving voor spieren en geduld. Maar het was intens boeiend en boven verwachting geslaagd.

Observing ......with a lot of patience !


With that much extra free 'Corona' time, I decided to run a series of longer observations during this breeding season. Thus attempting to also see the feeding of the young by the adults and, with some luck even get that on photo. Also this time with the same utmost caution, keeping non-disturbing distance and using camouflage net coverage all the time. These were testing runs for muscles and endurance. But with fascinating succes far exceeding my expectations.

Het havikpaar heeft ook nu, net als vorig jaar, weer twee jongen.  Zij zijn hier inmiddels ruim twee weken uit het ei. Tussen hun witte dons zijn de eerste veerpennen (vleugelpennen, staartpennen) inmiddels al zichtbaar. Als alles goed gaat, zullen zij over zo’n drie weken tot nestvlieders zijn volgroeid en het nest verlaten.

As last year, the pair has again two young. These are out of their eggs now for two weeks and a bit. Their first feather penns (wings, tails) are peeking already through their down coat. All going well, they will grow in just three weeks to adult-sized fledglings and leave the nest.

Datum/Date: 9 juni, 2020


Er wordt door de jongen zeer veel gegeten en dus navenant veel ........gescheten. Het is altijd boeiend om te zien hoe zij in aanleg perfect zijn 'geprogrameerd', om hun nest niet met hun uitwerpselen te bevuilen. Zij lopen daarvoor achterwaards omhoog tegen de nestrand, en spuiten dan met veel kracht hun vloeibare uitwerpselen als een ware jet schuin omhoog, en tot (verbazend) ver weg van het nest.

The ravenous young eat a lot and their is consequently a lot of poo to shed. It is fascinating to see how genetically programmed they are in keeping their nest clean, i.e. unsoiled by their droppings. They do this by stepping backwards onto the rim of the nest, and by ejecting their fluid poo with impressive force, as a jet aimed slightly upward and reaching surprisingly far from the nest.

Datum/Date: 8 juni, 2020

Prooien brengen en de jongen voeren


Bij verschillende observaties in de daaropvolgende twee weken (juni 9-23) heb ik de vrouw havik vijf prooien op het nest zien brengen en de jongen zien voeren. Telkens adembenemend spannend, mooi en fascinerend. En het was perfect, dat ik die vele uren observaties en fotograferen heb kunnen verrichten zonder enige verstoring van het voeren. De camouflagenet dekking op afstand (20-25m), voldeed ook nu weer uitstekend.

Het is rond één uur op de 9e juni, als ik met camera in positie onder mijn dekking stap. De volgende twee uren is er geen ouder vogel te zien of te horen. Maar dan verschijnt ze uiteindelijk toch, plotseling geruisloos op de rand van het nest, met haar machtige imposante spiedende houding. Met een prooi voor de jongen. Van mijn grondpositie schuin omhoog kijkend, was bij haar aankomst de prooi niet zichtbaar. Toen zij die begon te plukken en stukjes aan de jongen te voeren werd snel duidelijk dat het een vogel was. De geplukte veren in de snavel van vrouw havik waren licht- tot donkergrijs van kleur. Je denkt dan al snel aan een houtduif, waarvan er gewoonlijk flinke aantallen in de magen van haviken verdwijnen. Maar even later kreeg ik de pootjes van de prooi in het vizier. Die staken zeer goed zichtbaar uit de bek van het jong, die wat moeite had om die gevoerde hap door te slikken (op de tweede foto onder). Ranke pootjes, oranje geel van kleur en met kleine donkere nagels. Beslist geen houtduif dus. Die combinatie van kenmerken (veren, poten) doet denken aan ....mogelijk een koekoek (man). De koekoek hoor en zie ik elk jaar zeer regelmatig in de directe omgeving van deze havik nestplaats. En met zijn kenmerkende relatief langzame rechtlijnige vlucht op geringe hoogte, is een koekoek zeker een makkelijke prooi voor een snel stotende havik.

Het voeren van de twee jongen duurde zo'n vijf minuten, waarna de vrouw weer afvloog. De prooi was klaarblijkelijk snel verscheurd en verdeeld. Beslist een relatief kleine prooi dus, zoals ook hierna zal blijken.

Bringing prey and feeding the young


During a series of observations over the following two weeks (June 9-23), I saw the female goshawk bring five prey to the nest and feed the young. Each time exciting, beautiful and fascinating experiences. And it was truly satisfying, that I managed to do these multiple long observation and photography runs without any disturbance of the feeding. The camouflage netting cover used at 20-25 m distance did a perfect job also this time.

It is around one o'clock on June 9th when I step under my cover, The following two hours there is no sign of an adult. No call, no sighting. But then all of a sudden, there she is at the edge of the nest in that mighty impressive pose, and with that intense beaming look. She is delivering prey to the young. From my ground position, I can't see what sort of prey it is. But as she starts  plucking it and feeding bits to the young, it readily proves to be a bird. The plucked feathers in her bill are light grey to dark grey coloured. First thought is a common wood pigeon, since it is a very regular prey on the goshawk's varied menu. But some time later I notice that one of the young is swallowing the legs of the prey. Something it struggles to do for quite a while (second photo below). These legs are slender and orange-yellow coloured, with small dark nails. For sure not those of a wood pigeon. That combination of features (feathers, legs), I verified at home afterwards, points to that prey likely being a male cuckoo. The cuckoo is commonly heard and seen in the breeding season in the area around the goshawk nest site. And taking into account that characteristic slowish, straight, low altitude flight of the cuckoo, I take it to be an easy prey for a fast pounding goshawk.

The prey was torn apart and fed to the young very quickly. It lasted no more than some five minutes, after which the female flew off. A clear indication that it was rather a smallish bird, which is also proven by the following observations.

Na twee uren observeren verschijnt ze daar dan plotseling op het nest met haar imposante machtige houding. Vrouw havik met een prooi (vogel). Zij begint direct de prooi te plukken, en voert stukjes aan de beide jongen. Vijf minuten lang kan ik vanuit mijn dekking door mijn camerazoeker dit prachtige gebeuren volgen. Even plotseling als zij gekomen was verdwijnt ze daarna weer.

After two hours of observation, there she suddenly is on the nest with that these mighty imposing looks.  She brings prey (a bird) and starts plucking it and feeds pieces to the young. I observe this beautiful scene through my camera viewer for about five minutes. Then, as sudden as she came , she flies off again.

Datum/Date: 9 juni, 2020

Vrouw havik plukt de prooi (een vogel), en voert kleine stukjes aan de beide jongen. De geplukte veren zijn klein en lichtgrijs van kleur. Uit de bek van het jong steken nog duidelijk de prooivogel pootjes. Ranke pootjes, oranje geel van kleur, met kleine donkere nagels. Die combinatie (veren, poten) doet denken aan ....een koekoek (man).

The female is busy plucking prey (a bird), and feeds small pieces to the young. The plucked feathers are small and light grey in colour. In the bill of the young, the small legs of the prey bird are clearly visible. Slender legs orange-yellow in colour with small dark nails. That combination (feathers, legs) points to the prey being ....... a cuckoo (male).

Datum/Date: 9 juni, 2020

Hier is mooi zichtbaar hoe vrouw havik de beide jongen stukjes van de vogelprooi (koekoek, man ?) voert.

A lovely capture of the female feeding the two you small pieces of the prey (cuckoo male ?)

Datum/Date: 9 juni, 2020

Deze prooi is ........meerkoet !


Op 15 juni ben ik rond twee uur weer op mijn post. Voor opnieuw enkele uren observaties en fotograferen. Ook nu blijft het bijna twee uren rustig zonder een ouder in zicht. Ook de jongen zijn niet bepaald actief.  Ze wachten, door  ervaring al wijzer geworden, rustig op de volgende voeding. Die kwam pas weer na een uur of twee, toen de vrouw opdook met een prooi. Weer was het niet direct duidelijk wat nu voor de jongen op het menu stond. De vrouw begon te plukken en de jongen te voeren. Pas na enige tijd trok zij wat lange zwarte veren in het zicht. Maar de echte clou kwam pas wat later, toen die onmiskenbare iets groenige gelobde tenen even boven de nestrand werden getrokken; ......een meerkoet dus!
Ditmaal voerde de vrouw de jongen ononderbroken voor meer dan een half uur.

Dat maakt dat (lange) observeren weer zo boeiend, zo spannend. Niet alleen zo lang ongestoord kunnen kijken naar die prachtige interactie tussen de vrouw en de jongen. Maar ook ontdekken welke prooi de ouder (waarschijnlijk man) heeft bejaagd en heeft gegrepen. Dat die onzichtbare jacht, weg van het nest, daarmee ook een voorstelbaar 'prooi gezicht' krijgt. 

This prey is .......A Eurasian coot


On June 15, I am back at my observation post at around two o'clock. Starting a next run of observations and photography lasting several hours. Also this time there is no adult in sight for about two hours. And the young are quite passive. They seem wisend by experience, and await in rest the arrival of the next feeding. That came after about two hours when the female made once again her sudden appearance. Neither this time could I see what was about to be on the young's menu. The female started plucking the prey and feeding the young. It is quite a while on, when I see her pull up some large black wing feathers. But the distinctive clue only came some more minutes on, when she pulls up above the rim of the nest these  characteristic lobbed greenish toes; .....of a Eurasian coot, unmistakingly.

That makes these (long) observations so fascinating and exciting. Not only because of seeing the beautiful interactions between female and young for such an amazing length of time. But also because of discovering in the process what sort of prey the adults (most probably the male) has seized. Thus, giving the invisible out-of-sight hunting of the prey an imaginable 'face' of scenery.

Vrouw havik blijft ook tijdens het voeren van de jongen steeds alert op gevaar. Een korte priemende blik stelt haar gerust, en zij gaat weer door met het scheuren van de prooi en het voeren aan de twee jongen.

While feeding, the female goshawk remains ever alert to possible danger. A short intermittant looking up puts her at ease, and she continuous the dismembering of the prey and the feeding of her young.

Datum/Date: 15 juni, 2020

Een kort 'snavel-aan-snavel' contact tussen vrouw havik en jong. Zo onvergetelijk mooi om te zien. 

A 'bill-to-bill' close contact between female and young, so delightful to watch.

Datum/Date: 15 juni, 2020

Een prachtig contact moment van vrouw havik en haar jongen.

A beautiful contact moment of the female goshawk and her young.

Datum/Date: 15 juni, 2020

Dons, vleugels en ......(bijna) vliegen


Elk jaar imponeert dat opnieuw. Om te zien hoe in een maand + tijd die kleine havik donsjongen uit het ei uitgroeien tot imposante juvenielen, even machtig groot als hun ouders.

Op 17 juni begin ik mijn observaties rond half één. Inmiddels zijn de nu al forse donsjongen meer en meer actief op het nest. Zij scharrelen veel rond en wisselen regelmatig van plaats. Ook worden de vleugels al geoefend, waarbij zij klapwiekend en huppend hun 'dansrondje' over het nest doen. Dan is hun imposante dons-naar-veren transformatie prachtig zichtbaar.

Down, feathers and .....readying to fledge

Each year it is impressive. Seeing how the  small hatched goshawk down young grow into adult-sized juveniles.

On June 17,  I start my observations around twelve thirty. The downyoung stand taller and are now more active on the nest. They are moving about almost continually and frequently rotate in their positions. Also the wings are aready being excercised now and then, while they hop in a rather uneasy dance across the nest. At that moment one beautifully sees the down-to-feathers transformation.

De twee jongen, nog half dons en al half veren, lijken een 'onderonsje' te hebben.

The two young, half in down half in feathers, appear to have a joint pensive moment.

Datum/Date: 17 juni, 2020

Een jong oefent de ontplooiende vleugels, rondhuppend op zijn machtige poten die nog geheel in het dons zitten.

A young is excercising its unfolding feathers, on a short bounce-around-the nest on its mighty legs still covered in down.

Datum/Date: 17 juni, 2020

En dan toch nog ....... konijn !


Ik had de hoop die middag eigenlijk al bijna opgegeven. Om vrouw havik weer met een  prooi op het nest te zien. Maar de activiteiten van de jongen waren boeiend genoeg. Pas tegen half vijf, na (minimaal) vier uur afwezigheid op jacht, keert moeder terug met een prooi. Ook nu is het niet direct duidelijk wat vrouw havik brengt en voor de jongen in de nestkuil legt. Zij begint direct met voeren maar er wordt niet geplukt. Wel getrokken en flink stevig ook na verloop van tijd. Geen veren in haar snavel maar grijs bont ......van een konijn.

And then at long last ........rabbit arrives !


In the course of that afternoon, I had just about given up hope to see the feeding female in action once again. But because of fascinating activities of the young I decide to stay on longer still. Then around four thirty, after an absence of (minimum) four hours, the female return with prey. Also this time it is not clear straight away what kind of prey she drops off for the young. She begins to feed them but there is no plucking involved. She is tearing rather and pretty intensly so after a while. In her bill I notice the grey coloured fur .......of a rabbit.

Vrouw havik brengt haar twee jongen konijn die middag (17 juni). Zij vliegt in eerste instantie bijna direct weer af, en één van de twee jongen begint al wat van de prooi te eten. Vermoedelijk van de zachte delen (ingewanden). Even later is de vrouw weer terug en begint direct beide jongen te voeren. Stukjes vlees lostrekken kost haar zo nu en dan flinke kracht en inspanning. Ook deze voersessie duurt meer dan een half uur, net als bij een meerkoet prooi een paar dagen eerder. Hier lijken de jongen uiteindelijk verzadigd, en tussen hen in richt zorgzame vrouw havik zich even op.

That afternoon (17 June), the Female goshawk brings her young a rabbit. In the first instance she flies off almost instantly after dropping the prey, and one of the young starts tearing on it straight away. Supposedly dining on the soft parts (intestines). A short while later the female returns and starts feeding the young. Tearing off pieces of meat clearly takes her quite some force and labour. This round of feeding also lasts more than half an hour, like it took her feeding the Eurasian Coot a few days earlier. Here the young appear satisfied, and the female takes a resting upright pose in between them.

Datum/Date: 17 juni, 2020

De vrouw trekt stukjes uit de prooi (konijn) en voert die aan de twee jongen. Het kost de vrouw zo nu en dan zichtbaar veel kracht om de stukjes vlees los te trekken. Iets dat de jongen in dit stadium zeker zelf nog niet kunnen.

The female tears off pieces of the prey (rabbit) and feeds these to the young. The tearing is taking her considerable force and strength. Something the young cannot do yet at this stage.

Datum/Date: 17 juni, 2020

De vrouw voert een jong een stukje vlees (konijn).

The female feeds a young a piece of meat (rabbit).

Datum/Date: 17 juni, 2020

Jongen .....aan het (prooi)werk


In de afgelopen weken zijn de jongen zorgzaam gevoerd door vrouw havik. De aanvoer van prooien door de jagende man havik, en de overgave aan vrouw havik  in de omgeving van het nest, gebeurden steeds buiten mijn beperkte observatie gezichtsveld.

Op 23 juni zijn de jongen al een imposante verschijning in hun eerste verenkleed met nog wat resten dons. Vrouw havik vliegt na enige tijd weer aan met een prooi, maar vliegt ook al na enkele tellen direct weer af, en komt vervolgens ook niet meer terug.

Van de twee jongen lijkt de ene net iets verder ontwikkeld, met nog wat minder donsresten dan de andere. Vermoedelijk door wat dagen verschil in de leg en uitkomen van de eieren.

Het verst ontwikkelde jong zet zich direct op de prooi die vrouw havik bracht. Dit gebeurde met veel  (prooi) dominantie, terwijl het minder ontwikkelde jong er passief naast bleef zitten. Die liet zo nu en dan alleen die kenmerkende slepende  bedelroep liet horen. Zo voedde het 'dominante' jong zich plukkend en trekkend wel een minuut of twintig. Aan de geplukte veren leidde ik af, dat deze prooi meest waarschijnlijk een houtduif was. Het is fascinerend om te zien hoe het jong regelmatig de vleugels en staart wijd spreidt en zo de prooi characteristiek afschermt (het z.g.n. 'mantelen').

Pas daarna gunt het 'dominante' jong het andere jong op zijn/haar beurt om zich met de resterende prooidelen te voeden.

Na anderhalf uur levert vrouw havik nogmaals een prooi af. Ook nu weer een houtduif. Daarbij gaat iets opmerkelijks en grappigs mis. Direct na haar landing op het nest hoor ik een doffe plof. Ik kijk voorzichtig langs mijn camera, en zie nog net hoe vrouw havik zeven meter lager van de bodem onder de nestboom opvliegt, om een paar tellen later de prooi nogmaals op het nest af te leveren.  Kennelijk dumpte de vrouw de prooi de eerste keer met wat al te veel vaart en viel deze over de rand van het nest.

Young .....dealing with the prey


Over the past weeks the young were fed by the caring female. Neither the supposed collecting of prey by the hunting male, nor the supposed transfer of the prey by the male to the female, happend within my limited field of view.

On June 23 the young are looking mighty impressive already in their first juvenile plumage, with only some last remaining patches of down. After rather a short while, the female lands on the nest with prey, but she flies off again almost immediately and also does not return this time.

Of the two young, one looks just that little bit more advanced in its development, having slightly less remaining down than the other. Supposedly, it hatched first ahead of the second by just a few days.

The most advanced young steps onto the prey straight after the female dropped it. It does so with clear dominance, while the lesser developed young watches passively. The latter  is heard calling softly just now and then with that characteristic wailing sound. The 'dominant' young continues plucking and feeding for as long as twenty minutes. By the looks of the plucked feathers, I deduce that the prey most probably is a common wood pigeon. It is fascinating to see that the young is regularly spreading widely its wings and tail, thus covering and shielding off the 'slain' prey (the socalled 'mantling').

Only thereafter does the 'dominant' young allow the other young to take its turn in feeding from the remaining prey.

After one and a half hours, the female once more drops off a prey. Another common wood pigeon. Something remarkable and funny happens this time. Straight after she lands, I hear a peculiar sound as if something drops on the forest floor. Being curious what it is that caused that, I cautiously look from behind my camera. Just in time to see the female fly off from under the nest tree, after which she lands on the nest and drops off the prey once more. Apparently, she did that the first time drop with too much speed, so the prey shot over the edge.


Dit jong, dat net wat verder ontwikkeld lijkt (al iets meer van ‘t dons kwijt, en dus waarschijnlijk eerste uit het ei), toont met open bek en gespreide vleugels duidelijk (prooi)dominantie bij het in bezit nemen van de prooi (houtduif) die moeder havik zojuist op het nest heeft gebracht.

This young looks slightly more advanced in development (having shed just that bit more of its down, so presumably it was the first one to hatch). With open bill and spread wings, it clearly demonstrates dominance in taking possession of the prey that the female just dropped on the nest.

Datum/Date: 23 juni, 2020

 Het is fascinerend te zien hoe dat kenmerkende met uitgespreide vleugels en staart afschermen (‘mantelen’) van een ‘geslagen’ prooi, er van (nest)jongst af aan al in zit. Het tweede jong net iets minder ver ontwikkelde jong (rechts) zat erbij en keek ernaar, met zo nu en dan die klagende bedelende roep. Pas in tweede instantie kreeg die gelegenheid om op zijn/haar beurt ook van de prooien eten.

It is fascinating to see that the characteristic 'manteling' of the prey with spread wings and tail, is an inate habit already practiced even in the pre-fledging stage. The second young, being developed slightly less far, sits back as onlooker, while it makes that characteristic wailing call. Only after considerable time, it got its turn to eat from the prey.

Datum/Date: 23 juni, 2020

Het iets oudere jong maakt zich, staand boven de prooi in de nestkuil, dominerend machtig groot. Het is prachtig en boeiend om te zien, hoe die schitterend imposante vleugel en staart veren in slechts twee weken tijd uit de pennen ‘vliegen’.

In its standing over the prey in the nest cavity, the slightly more developed young takes an imposing dominating pose. It is beautiful and impressive to see how the mighty wing and tail feathers unfold from their penns in only two weeks.

Datum/Date: 23 juni, 2020


Uitvliegen


Zo rond eind juni is het voor jonge haviken de tijd om uit het nest te stappen. Echt uitvliegen, weg van het nest, doen ze niet direct. Zij blijven nog geruime tijd, als z.g.n. 'takkelingen', in de bomen in de directe omgeving van het nest. En het nest blijft ook na het uitvliegen nog enige tijd in gebruik als 'eettafel', waar de ouders aangevoerde prooien voor hun jongen zullen klaar leggen.

Maar zover is het op deze 29e juni voor deze twee jongen nog net niet. Het meest ontwikkelde jong zie ik dan al wel even kort de dikke zijtakken pal naast het nest verkennen.

Deze keer waait het erg hard, en dat maakt het fotograferen er niet makkelijker op. Windvlagen doen het statief en camera trillen onder het voortdurend wapperende camouflagenet.
De jongen liggen in de nestkuil en alleen hun koppen en staarten komen zo nu en dan in beeld. Pas na een uur is er plotseling actie, wanneer vrouw havik arriveert met een prooi (een vogel). Zij dropt die op het nest en vliegt gelijk weer af. En de jongen beginnen direct aan hun lunch.  Maar na een paar minuten is er toch  weer een ouder havik (vrouw?) plotseling even terug op het nest. Zeer verrassend brengt die geen prooi maar, .......een dennetak met verse groene naalden, die op de nestrand wordt gelegd.

De jongen gaan onverstoord door met plukken en eten en doen dat ruim een uur lang. Na enige tijd kan ik de geplukte veren determineren als die van een houtduif. En wat later hangen ook de poten onmiskenbaar in de snavel en worden, even zo makkelijk, met huid en nagel opgegeten.

Fledging


It is around the end of June that young goshawks step off and outside their nest. It isn't yet fledging in the sense of flying off straight away. Rather, they stay in the vicinity of the nest, sitting in neighbouring trees as socalled 'branchers'. And the nest is being used for quite a while longer as the 'dining table', onto which the adult(s) continue to drop off prey.

But on June 29, they are not quite that far yet. I do see the most advanced developed young venture briefly onto the thick branches that extend outward from underneath the nest.

This time it is extremely windy, making photography ever more challenging. Gusty winds and flapping of the camouflage net, cause the tripod and camera to vibrate almost continually. The young lie passively in the nest bowl, and only intermittantly I see their heads and tails. But than after an hour or so they spring into action, when the female lands with prey (a bird). She drops it and flies off immediately. And the young don't hesitate for a moment starting their lunch. But an adult (the female?) does return after a couple of minutes. Not with more prey but rather with, very surprisingly, a fresh branch of pine with green needles, which is added to the rim of the nest.

The young continue their feeding unperturbed by that revisit, and do that for over an hour. After a while, I can discern the plucked feathers in their bills, being those of a common wood pigeon. And just a little later, also the legs unmistakingly hang out of a throat, being swallowed whole, 'skin-and-nails'.

De twee jongen haviken aan de lunch. Een houtduif die vrouw havik voor hen op het nest heeft gedropt. De geplukte veertjes zijn aan kleur en vorm duidelijk herkenbaar als houtduif borstveertjes.

It is lunch time for the two young goshawks. On the menu is a common wood pigeon dropped off by the female. The plucked feathers falling away from the young's open bill, can be identified on their colour and shape as wood pigeon breast feathers.

Datum/Date: 29 juni, 2020

In een uur tijd hebben de twee jongen de houtduif volledig geplukt, ontleed en opgegeten.  En ook de botjes en hele poten verdwijnen met wat extra intens slikwerk in de magen.

In about an hour, the two young have fully plucked, dismembered, and eaten the wood pigeon. And not wasting food, also bones and legs are readily swallowed whole.

Datum/Date: 29 juni, 2020

Wat rek en strek oefeningen na een copieuze lunch. Er resten nog wat allerlaatste donsveertjes onder de vleugels, maar zij zijn nu zo goed als  klaar om hun nest 'vliegvlug' te verlaten.

Some stretching excercices after a copious lunch. Some last down cover remains only under the wings, but they are now very close and readied to fledge.

Datum/Date: 29 juni, 2020

Slot


Zo komt er weer een einde aan mijn (fotografisch) AWD broedseizoen 2020.  Ironisch genoeg was het dankzij zoveel  'Corona lockdown' extra vrije tijd een uitzonderlijk mooi seizoen. Met boomklevers en spechten in eerdere hoofdrollen. En zoals altijd tot slot, met de haviken  als boeiende climax en finale.

Ook deze jongen gaan dus weer op hun levenspad, al eerder als altijd door VRS AWDuinen geringd. Misschien komt er van hen ooit nog weer eens een terugmelding, als ze ergens 'VRS'- gevangen worden, of dood gevonden worden.

Vrouw havik van dit jaar is ongeringd, en dus meest waarschijnlijk niet in de AWD geboren. Hopenlijk zien wij dit paar ook volgend jaar weer terug op dit nest.

De 'Tail&Tale havik (2021)' wacht op hen !


Finale


So this brings to its end again my (photographic) AWD breeding season 2020. Ironically it was thanks to having so much extra free time in the 'Covid-19 lockdown', that this turned out as an exceedingly beautiful  season. Nuthatches and woodpeckers featuring in their earlier lead roles. And finally, as always, the goshawks staging a fascinating climax and finale.

Also these two young will soon fledge, duly ringed as always by the VRS AWDuinen in the weeks past. Perhaps one day they will be registered again, if they are caught at a ringing station, or if they are found dead.

The female goshawk of this year is lacking a ring, so most probably she wasn't born in the AWD. Hopefully we will see this pair back on the same nest in the next year breeding season.

The 'Tail&Tale goshawk' (2021) is waiting for them !

Using Format